خاطرات ما ازسردارر آسمانیمان

مادری را میان جمعیت دیدم که آشوب بود مطمئن بودم مادر پسرکوچولوی خوابیده درآغوشم بود آرام صدایش کردم:( خانوم ،خانوم.)

مادرم بایه لبخند نگاهم کرد ودستی برروی سرپسرکوچولو کشید.

چشمان معصومی‌لحظه ای باز شد و بانگاهی خاص به چشمانم نگاه کرد که آرام دستی برروی سرش کشیدم وگفتم بخواب عزیزم بااطمینان کامل چشمانش رابست وخوابید لبه‌ی چادرم رابر رویش انداختم